Hoogenbirk, A.J. - Tweeerlei zegen

Aan 't eind van een klein Gelders dorp, op een plek waar nu koren groeit, stond vóór vele jaren een groot, deftig herenhuis, met een hek er om en een fraaie poort er voor.
Roekwijk, zo heette het, zeker naar de vele raven en kraaien die in het bos achter het huis nestelden, zonder vrees van verjaagd of door veel wandelaars verschrikt te worden.
Op Roekwijk woonde een dame. Mevrouw of eigenlijk Barones Verlaan. Een gezin had zij niet. Vroeger was het op Roekwijk heel druk geweest. Toen was er een baron en vond men er zes kinderen, vier dochters en twee zoons. Doch het was niet zo gebleven. Eerst was een van de dochters gestorven, toen de vader en de andere kinderen waren hem de een na de ander gevolgd. De tering had hen weggenomen. Vijf jaar geleden had de barones haar laatste kind begraven, en thans woonde zij alleen in het grote huis, althans zonder vriendin of vriend. Wel hield zij drie dienstboden en bewoonden de huisknecht en zijn vrouw het achterhuis, maar die allen konden niet vergoeden wat was weggenomen. Ieder in het dorp kende de oude, vriendelijke dame
met haar witte krullen en lieflijk gelaat, die nu altijd in de rouw was, ja, die men weinig in andere kleren had gezien.

15 pagina's gen. Nieuw!