Wijk, Arno van - Musica Cunera

Het Van Vulpenorgel (1957) in de Cunerakerk te Rhenen is te beschouwen als een equivalent van het Marcussenorgel (1956) in de Nicolaïkerk te Utrecht als het gaat om vormgeving en dispositie. Een vergelijking tussen de orgels is niet heel eenvoudig. Er zijn verschillen, maar wat opvalt, is dat beide orgels heel verfijnd kunnen klinken en vele klankkleuren kennen. En wat je ook kunt stellen, is dat Van Vulpen ook in die tijd een orgelbouwer van formaat was.

Op de eerste cd van het Rhenense orgel komt het instrument met name in de koraalbewerkingen heel verfijnd en boeiend over. Door de akoestisch bescheiden ruimte krijgen de Schübler Chorõle van Bach en de Sieben Choralvorspiele van Walcha (1907-1991) een bijna kamermuziekachtige uitstraling. Ook de driedelige Sonate II van Hindemith (1895-1963) past uitstekend op dit orgel met zijn neobarokke klankkleur.

Organist Arno van Wijk heeft mooie registraties uitgezocht. In Bachs Praeludium en Fuge c-moll (BWV 546) is mijns inziens de ruimte in de registratie tussen de pedaalpartij en de klavieren te groot. Psalm 150 van A. C. Schuurman (1904-1998) is een mooie compositie, maar vind ik op dit orgeltype en in deze ruimte niet tot haar recht komen.

Van Wijk speelt een origineel programma waarvoor je niet snel de handen op elkaar krijgt, maar dat grotendeels het orgel op het lijf geschreven is. Dat verdient waardering.

Uitg. Nieuw!