Deugd, Nienke de - Piano improvisaties over Psalmen en geestelijke liederen - My Hiding Place

Piano improvisaties door Nienke de Deugd over Psalmen een geestelijke liederen

Zie de afbeeldingen bij dit artikel voor de complete inhoud van deze prachtige cd!

Tracklist van de cd komt gelijk als deze bekend is.

Nieuw!

Interview met Nienke

Met veel gevoel beroeren de vingers van Nienke de Deugd de pianotoetsen. De klanken van haar eigen bewerking van Psalm 130 vullen de Stellendamse woon­kamer. Deze muziek staat ook op haar eigen cd.
Hoewel Nienke met haar 13 jaar nog piepjong is, debuteert ze met een cd. Met allemaal eigen improvisaties. Want van bladmuziek moet ze niet veel hebben. Nienke speelt op haar gevoel. Met veel passie. Alsof ze het gespeelde voor haar ogen ziet gebeuren.

Bij Psalm 130 is dat ook zo, vertelt Nienke. Donkere tonen klinken. Langzaam, gedragen. Ze verwijzen naar de diepten van ellende uit de psalm. „Ik zie dan David met de harp voor me zitten. Hij ervaart moeilijkheden.” Dan verandert de muziek: sneller, vrolijker, hoopvoller. Het volume zwelt aan. Nienke slaat de toetsen harder aan; haar lange blonde lokken dansen op haar schouders.
Bij het derde psalmvers denkt Nienke aan een toren. „Met wachters erop. En ik zie de zon opkomen. Dat kun je horen in de lichtvoetige noten.” Zelfs het vraagteken uit de slotregel: „de morgen, ach, wanneer?” hoor je terug: via een licht verhoogde noot.

Naspelen
Het muziektalent van Nienke ontdekten haar ouders bij toeval. Al stond er in de woon­kamer een wit, houten pianootje, gebruikt werd het amper. Het muziekinstrument was er meer voor de sier. Tot de dag dat de 8-jarige Nienke nummers van een cd van zangeres Willemijn begon na te spelen. Uit het niets.
In de tijd die volgde, bleef de piano aantrekkings­kracht op haar uitoefenen. Ze zette regelmatig de cd-speler aan, luisterde naar een lied, zette het nummer op pauze en speelde het stukje voor stukje na. „Als ik een melodie hoor, kan ik die vrij snel na­spelen. Hoe dat zit? Geen idee, het gaat gewoon automatisch.”
Toen Nienke haar negende verjaardag vierde, kreeg ze pianolessen cadeau. Ze leerde noten lezen en maakte kennis met blad­muziek. Inmiddels heeft ze bijna vijf jaar les. „Ik leer er erg veel van. Aan de hand van de lesboeken ga ik steeds beter spelen. Vooral qua techniek.”
In april 2016 deed Nienke mee met de 53e editie van het jeugdsolistenconcours op het eiland Goeree-Overflakkee. Haar deelname verbaasde de jury. Ze speelde namelijk zonder bladmuziek en presenteerde enkel een A4’tje met daarop een roos en een korte uitleg over wat ze ging spelen. Vanaf die tijd noemt ze deze improvisatie ”The Rose”. Ze behaalde de eerste prijs in haar categorie.

CD
Vorig jaar zomer kreeg de moeder van Nienke een berichtje van organist Peter Wildeman. Of Nienke wilde komen praten over haar cd. Het kwam als een volslagen verrassing. „Haar” cd? Ze was toch helemaal niet van plan een cd op te nemen? Wildeman wel, daar kwam ze al snel achter. Hij had haar in een pauze van een concert ”The Rose” horen spelen en was meteen enthousiast.
Nienke vindt het heel bijzonder dat ze een eigen cd heeft. „Maar het was ook pittig. Je moet er helemaal voor gaan. Naast al het schoolwerk op de Prins Maurits. Ook het uitzoeken van muziek vond ik moeilijk. Ik vind zo veel geestelijke liederen en gezangen mooi. Als ik een mooie melodie tegenkwam, ging ik daarmee verder en verzon ik er mijn eigen riedels bij.”
Soms kwam ze op school of in de bus op spontane ideeën voor een improvisatie. Eenmaal thuis haastte ze zich naar de piano. „Ik gebruikte dan een telefoon om op te nemen wat ik verzonnen had. De opname kon ik terug­luisteren om aanpassingen te doen als ik iets niet zo mooi vond.” Zo verfijnde Nienke haar improvisaties. Met de cd ”My Hiding Place” als resultaat.

Emotie
De Italiaanse Ludovico Einaudi is de favoriete pianist van Nienke. „Hij speelt met zo veel gevoel. Tegelijk komt er veel techniek bij kijken.” Zijn stijl sluit aan bij die van haarzelf.
Muziek is emotie, vindt Nienke. „Als mensen verdrietig zijn en naar muziek luisteren, kunnen ze troost ervaren. Muziek komt heel dicht bij je gevoel en raakt harten.”