Smytegeld, ds. B. - Troost in ellenden

De kanttekeningen zijn door de vertalers van de Dordtse Synode in de kantlijn van de Bijbel opgenomen om de betekenis van de Bijbeltekst te verduidelijken. Vaak citeert men letterlijk de Hebreeuwse of Griekse woorden en noemt men verwijsteksten om Schrift met Schrift te vergelijken. De kanttekeningen zijn daarom als hulpmiddel bij het dagelijks Bijbellezen zeer aan te bevelen. Vandaar dit nieuwe dagboek met de kanttekeningen die cursief in de overdenkingen worden aangehaald.

Dit dagboek onderscheid zich met andere dagboeken door: Auteurs: predikanten uit de Gereformeerde Gemeenten, aangevuld met meditaties van ds. Bernardus Smytegelt, die vanwege zijn prediking nog steeds erg geliefd is. - Volgorde Bijbelboeken: van Genesis t/m Openbaring - Niet jaargebonden: feeststoffen als bijlage achterin - Afwisseling van vervolgstof en losse teksten - Auteurs: onderaan de pagina's vermeld - Gedenkbundel: ook meditaties van reeds overleden predikanten - Duidelijke letter: heel geschikt als uitdeelboek.

Meditatief dagboek bij de Kanttekeningen...  waarin opgenomen stukjes van de volgende predikers: Bel J.B., Blok M., Boven B.J. van, Dam. Chr. Van, Dieleman F.J., Dijke kand. Joh. van, Gilst H. van, Gunst A.J., Hage W., Hagestein J., Heerschap M., Hegeman C., Heikoop M. ,  Honkoop P. sr., Hoogerland G., Karens M., Kersten G.H., Kersten J.W., Ligtenberg H., Manen G. van, Mijnders J., Mulder F., Pater G., Rijksen L., Rijswijk J. van, Schot A., Smytegelt B., Stuyvenberg A., Tanis J.J., Terlouw L., Vergunst A.T., Verschuure A., Verweij J.W., Vogelaar C. , Weststrate J.C., Wit W. de, Zwerus G. e.a.

Hun hart schreeuwde tot den Heere (Klaagliederen 2:18a).
Kanttekening 99: tot den Heere. Te weten toen zij, te weten Gods volk, dus van de Chaldeeën werden geplaagd. Anders: tegen den Heere. De zin is: Zij, te weten de boze Chaldeeën, die niet ulieden, maar den Heere lasterden. Er ligt weer een oud jaar achter ons en een nieuw jaar voor ons. Rusteloos vervliegen de tijden, waarin het ene geslacht gaat en het andere komt. In het licht van de eeuwigheid zijn onze tijden van geen betekenis. Hoewel... de eeuwigheid is niet los te denken van de tijd, de genadetijd die ons door God geschonken is. Want achter de ons door God gegeven tijd ligt een eeuwig wel of eeuwig wee. Mozes zegt van die tijd: ‘Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als een nachtwake.’ En in al die tijden wordt niet anders dan onrust gevonden.

Hoe dat komt? Wel, omdat ik moed- en vrijwillig de vrede met God verbroken en die zoete rust in het paradijs gruwelijk verstoord heb. Het zijn de vruchtgevolgen van Adams diepe val. En daarom is er onrust, niet alleen in de tijden waarin de eeuwen wisselen, maar bovenal ook in mijn bestaan, vanbinnen in mijn hart. ‘Onrustig is het hart’, zegt Augustinus, ‘totdat het rust vindt in God.’ En Job zegt: ‘De mens, van een vrouw geboren, is kort van dagen en zat van onrust.’ Het is toch wel een wonderlijke tekst die boven onze meditatie staat: ‘Geef uzelve geen rust.’

Toch is dat mijn hartelijke nieuwjaarswens, geliefde lezer. En wat de Heere in deze tekst zegt, dat is nu precies wat ik niet wil. ‘Hun hart schreeuwde tot den Heere.’ Te weten toen zij, te weten Gods volk, dus van de Chaldeeën werden geplaagd. Omdat Israël niet wilde wat God wilde, is het volk in ballingschap in Babel. Gods tuchtroede is vanwege hun ongehoorzaamheid over hen heengegaan. Nee, de Heere laat de zonde niet ongestraft. Dat kunnen we weleens denken, maar vroeg of laat houdt God op met lankmoedig te zijn. O, wie zal dan kunnen bestaan als de Heere in Zijn toorn en gramschap tot ons komt?

Uitg. de Ramshoorn, zeer mooie staat en nog slechts 1 exemplaar. Nu slechts 11,50 ipv 23,99 euro Overdenken kanttekeningen